zondag 1 oktober 2017

Nabeschouwing reis 2017


Terug thuis en met de gewoonlijke jetlag, volgt de conclusie van een geweldige reis! 

Deel 1: San Francisco naar Astoria
De pacific coast is ons uitstekend bevallen. Hoogtepunten waren onze hike in Redwood NP met Fern Canyon. De lichtinval in het bos van de reuzebomen maakte deze hikle feeĆ«riek. Onze overnachting in een cottage slechts enkele stappen van het strand in Gold beach. We konden de oceaan zelf binnen horen :-) De whale watching vanaf de kust. Hier hadden we niet op durven hopen, maar na Alaska zagen we opnieuw enkele walvissen. Ze sprongen dan wel niet uit het water, maar ze waren duidelijk zichtbaar. De vele zeeleeuwen. Wel een tip, betaal niet voor de sea lion cave, maar ga naar de harbor in Astoria. Daar zie je meer zeeleeuwen en van dichterbij. Cannon beach en Ecola SP (waar we een supermooie sunset gezien hebben met Haystock rock als achtergrond) en Astoria zelf (we zijn wel fans van films zoals de goonies dus dat speelt ook wel een rol :-) )
Het weer speelt een grote rol en we hebben zowel minder goed weer als prachtig weer gehad. OP het einde van de eerste week zijn we zelfs teruggekeerd naar Cannon beach om dit bij mooi weer te kunnen beleven gezien we de dag voordien eerder stormweer hadden.

Deel 2: Portland en omgeving
Portland zelf was leuk om te bezoeken, maar een halve dag volstond eigenlijk wel. Downtown beviel ons iets minder dan de parken en buitenbuurten. Door de bosbranden geen Columbia River Gorge, maar MT St Helens bleek een goed alternatief. Had al gelezen van andere forumleden (zoals Ingrid) dat dit heel mooi is, en het stelde niet teleur. Je moet wel bereid zijn bijna een dag (of toch zeker een grote halve dag) eraan te besteden. En het mooie weer hielp ons volop te genieten van deze vulkaan. 
Een ander hoogtepunt was ons verblijf bij Trillium Lake bij Mt Hood. Prachtige zonsondergang en opgang gezien. Mooie hike gedaan en het was er heel rustig. Aanrader !

Deel 3: Portland naar de Sierra
Deze keer hebben we Smith Rock State Park kunnen doen (4 jaar terug niet gelukt). Heel mooi park. Iets drukker dan verwacht, maar leuk wandelen naast de rivier. Hebben zelf de misery ridge trail niet gedaan, maar uitzicht zal er prachtig zijn aan de top. Hebben wel enorm genoten van de prachtige kleuren en rotsformaties en mooie rivierbedding. De Burney Falls (gezien in blog van MrVanilla) waren prachtig. Zeker doen als je in de buurt bent. Lava Beds NM was ook een verrassende meevaller. Het was er extreem rustig. Hebben daar 4 grotten bezocht, telkens alleen in de grot. Een belevenis om zo helemaal alleen grotten te verkennen met enkel een zaklamp.
Lassen Volcanic NP: minder bekend NP, maar de moeite om te doen. Hadden slechts 1 dag, maar dit volstaat om de hoogtepunten te doen. Gezien weeekend, was het druk. WIj zijn vroeg gestart aande Bumpass Hell trail en dit is echt wel een must. Tegen 11u was er geen plaats meer op de parking. Je wordt beloond met een "mini Yellowstone mudpool/geiser" deel. Daarnaast mooie meertjes en de Lassen peak die te bewonderen is vanuit meerdere hoeken.
Lake Tahoe: aangekomen zaterdagavond, verkend op zondag. Heel erg genoten hier van Sugar Pine Point SP. Ook al was het zondag, het was hier heel kalm. Het prachtige blauwe water met de Sierra in de achtergrond nodigt uit om gewoon te relaxen en te genieten. We willen zeker terugkomen begin zomer als er nog sneeuw op de toppen ligt, want dat moet nog mooier zijn, denken we. Een ander SP die we deden was Emerald Bay. Hier was het heel druk gezien dit als een van de hoogtepunten geldt van Lake Tahoe. De hike naar Eagle Lake was mooi. We zijn nog iets verder gegaan, maar om echt van de wildernis te genieten, moet je nog een stuk verder gaan denk ik zodat je de meertjes ziet die achter de bergen zitten.

Deel 4: Yosemite, King's Canyon en Sequoia NP
Tijdens onze huwelijksreis waren we al eens kort in Yosemite. Toen hebben we de 4 mile trail gedaan en de Tioga road bereden. Toen al liet het park een diepe indruk na. Nu wilden we iets meer tijd nemen om het park op een rustig tempo te verkennen. Het absolute hoogtepunt hier was de Panorama trail. Deze trail biedt quasi continu prachtige uitzichten die je quasi steeds voor jou alleen hebt. We hebben een beetje pech gehad dat er net een winterprik was waardoor ons kampeerverblijf heel koud was. Met wat geluk hebben we wel kunnen genieten van een prachtige "alpine glow" op de bridalveil fall. Ook al waren we er in de week en bijna eind september, toch vonden we het er waanzinnig druk overdag. Op donderdag bijvoorbeeld was de parking van het VC afgesloten wegens "full". Een werkneemster zei ons dat het dag tot dag kan verschillen. Maar als we echte drukte wilden zien, we in juni/juli moesten komen. Dat het dan "horrible" is. Nu, de pracht van het park is het wel degelijk waard om de drukte te trotseren. Doe overdag een hike en verken de valley savonds.
King's Canyon: hadden we hoge verwachtingen rond. Deze werden deels ingelost. Ten eerste, zoals verwacht heel wat rustiger dan het bekende Yosemite. Wij vonden de rit door Sequoia National Forest naar het NP (cedar grove deel) prachtig. Schitterende rotsformaties, kleuren, prachtige rivier. De Mist Falls trail was ook zeker de moeite. ga hier zeker verder dan de Mist Falls zelf voor een mooi uitzicht over de Canyon. Ander hoogtepunt waren de twee fire lookouts die we deden en een aangenaam gesprek hadden met de twee "watch ladies" van dienst. Degene op Buck Rock kan met de auto bereikt worden, maar wij konden op bepaalde stukken van de dirt road wel maar 2 mijl per uur rijden. Heel veel grote stenen en putten. Niet makkelijk met een minivan.
Sequoia NP: Wij kwamen binnen aan de noordkant. Hebben de sherman tree gedaan en hoewel deze indrukwekkend was, vonden we de Redwoods toch iets mooier. We hadden hier niet voldoende tijd om de volledige pracht van het park te ontdekken. Toen we het park savonds uitreden (onze camping was net aan de zuid ingang) konden we nog net zien dat er hier prachtige panorama's zijn bij het afdalen van de (heel bochtige) weg naar beneden. Probeer dit deel van het park dus zeker overdag (savonds heb je mooie kleuren) te doen.

Deel 5: LA
We wilden afsluiten met Universal Studios en hebben dit dan ook gedaan. Onderweg hebben we wel nog Santa Barbara gedaan en dit was een echte meevaller. We hebben het parkje gedaan net boven de harbor met een afdaling naar het strand. En daarna nog de pier bezocht. 
Universal Studios: klein maar gezellig. Gezien we de parken in Florida al 3 keer gedaan hadden, waren slechts enkele attracties nieuw, maar deze stelden zeker niet teleur. Studio Tram Tours bevatte King Kong (die wel uitgebreider is in Orlando) en Fast & Furious (nog aan het bouwen in Orlando) en was daarnaast leuk om enkele filmsets te zien. Walking Dead voelde aan als een van de horror houses die ze normaal op HHN hebben. Leuk dat dit met live actors is. Despicable Me hadden we nooit gedaan in Orlando. Was een heel leuke attractie. The Mummy was anders dan in Orlando, maar minder goed. Korter en bevatte minder van de film. Ook enkele leuke foto's met personages (die hier toch wel meer aanwezig zijn dan in Orlando). Daarna nog blijven hangen in de CityWalk waar de cafeetjes wel snel dicht gingen doordat het kalm was. 

Conclusie: reis met heel veel afwisseling. Zowel goed als minder goed weer gehad, maar meestal droog. Drukte viel heel goed mee, behalve de weekends waarin de Amerikanen duidelijk de natuur gaan opzoeken en in Yosemite waar het blijkbaar altijd druk is. Veel wildlife gezien (vooral aan de kust was dit een meevaller). Prachtige zonsondergangen en sterrenhemels. Een aanrader !

Bedankt voor het lezen van de blog en tot volgend jaar! 

Day 26 & 27: The return back home

Donderdag 28 & vrijdag 29 september

Bij de bel van de school worden we net voor 8u wakker. Jammer toch van de slechte isolatie. Al bij al, hebben we hier goed geslapen. We nemen een douche en wegens onze koffers, nadat alles netjes opgeruimd is. Na een aantal keer te herschikken, zitten we prima qua gewicht. Hoewel mijn koffer nog nooit zo veel gewogen heeft. Bericht voor mezelf in een toekomstige reis: Neem nooit meer zoveel kledij mee! 

Om 10u geven we de sleutel af aan de huismeid van de eigenaars. Jammer dat ze er niet zijn bij ons vertrek. Ons kampeergerief laten we achter in de vakantiewoning, gezien Sidonie het dan ging wegbrengen naar de 2dehandswinkel. Enkel mijn kampeerstoel en wandelstokken gaan terug mee naar huis. Na een drukke rit en tankbeurt, maken we een laatste stop bij Denny's voor een Amerikaans ontbijt of brunch. 



Net voor 12u arriveren we bij Alamo. Dit lag slechts op 2 minuten rijden van de Denny's. Het is super druk en na 10 seconden is de controle al gedaan. Dag autootje! Van hieruit moeten we eerst de shuttlebus nemen naar de luchthaven. Ze helpen ons met de koffers. Zeer vriendelijk en attent. Bij de terminal van Airfrance checken we onze koffers in. Oef, het gewicht is in orde, alsook de handbagage. We wandelen meteen door naar alle controles en hebben de meest soepele rij ooit uitgekozen. Niets moest uit de koffers en na 10 minuten was alles klaar. 

In de terminal kopen we een frisdrank en werk ik de blog nog een beetje bij. Al snel neem ik mijn antimisselijkheidspilletje in. Vervolgens staan we in de rij aan te schuiven om binnen te treden in het vliegtuig. Er zijn stand-by passagiers opgeroepen. Normaal hadden we dinsdag gezien dat het vliegtuig volgeboekt was. Raar, we zien dan wel of onze rij van vier plaatsten volzit. We zitten op rij 92 op het bovendek en heel het dek zit vol. Zonder de stand-by passagiers ging het vliegtuig niet volzitten. 

Om een lang verhaal kort te maken: Vlieg nooit meer met AIRFRANCE hun verouderde toestellen. Er is tijdens de vlucht heel wat frustratie opgekomen. 

- Ons entertainmentsysteem (filmaanbod) is na half uur opstijgen al vastgelopen. We hebben dit meerdere keren gezegd tegen personeel (we waren niet de enige), maar pas na het avondmaal werd ervoor gekeken. Ze wouden ons verzetten, maar onderaan waren er ook problemen en tegen dan lagen er al veel mensen te slapen. 

- Airfrance praat enkel Frans, wat totaal niet kan. Je vertrekt tenslotte uit Amerika, nu 80% waren fransen en vooral onbeleefd (voornamelijk de drie mannen voor onze rij). Hierdoor werden wij al achteruit gestoken ivm oplossing entertainment. Niet enkel wij, maar de Spanjaarden achter ons ook. 

- De stoel voor mij was kapot, waardoor die nog lager dan normaal kwam. Uiteraard weet ik dat de stoel achteruit gezet kon worden, maar stoel volledig naar achter bij opstijgen is erover! Personeel gaf daar geen moer om en kwam bij het eerste uur al slecht door een paniekaanval. 
Hierbij een pluspuntje, de dame op ons dek deed de moeite om in het Engels te praten met mij tijdens de paniekaanval. 

- Heel weinig opbergruimte in AF0065, camera vloog op mijn kop bij het uithalen door de passagier in kwestie. 

- Een zeer nare ervaring met andere passagier in de gang (kwam er op neer dat ik hem bijna een klap ging verkopen). 

- Het eten op de heenvlucht trok op niets

- De piloot was zeer slecht (vreselijke engelse uitspraak), slechtste landing ooit. Het vliegtuig zweef te veel van de ene naar de andere kant, waardoor de landing hard aankwam. Tijdens de vlucht zeer veel turbulentie gehad. Er was niet meer wind als oorzaak. 

Tijdens de vlucht toch wakker kunnen blijven en gelukkig is de tijd nog snel gegaan. In Parijs heeft de paspoortcontrole langer dan de 10 minuten geduurd, maar hierdoor hebben we niet moeten wachten op de koffers. Onze koffers zijn netjes meegekomen. We wandelen dan verder naar het station voor de TGV. Na een beetje zoeken met de liften, belanden we aan de juiste plaats. We hadden bijna 2 uur overstaptijd en dit alles heeft toch 1,5 uur geduurd. We zijn niet te laat, want onze trein heeft 30 minuten vertraging. Om 13u35 zitten we in de TGV, waar de oogjes heel zwaar beginnen aan te voelen. Ik typ de blog nog wat bij, terwijl Tom ligt te slapen. Om 15u35 arriveren we in Brussel - Zuid. Ons vervoer staat reeds klaar en na alle drukte in Brussel, arriveren we om 16u55 thuis. 

Zalig om weer thuis te zijn met onze drie katjes! 

Day 25: Universal Studios Hollywood

Woensdag 27 september

Om 7u40 zijn we wakker door de wekker, maar ook door het geroep van de schoolkinderen. We kleden ons op het gemak aan en een uur later vertrekken we naar Universal Studios. Om 9u05 rijden we de parking binnen en betalen $25. Een dure parking zou je zeggen, voor $50 kan je op de voorste parking staan. Vanuit de parking komen we eerst bij de Universal Citywalk.




Bij Voodoo Doughnut kopen we elk een donut als ontbijt. We wandelen eerst naar de ingang van het park voor de traditionele foto.



Het is nog geen 10u, maar we mogen om 9u40 al naar binnen in het park. Aan een tafeltje eten we onze donut op. Daarna wandelen we het land van Harry Potter binnen, het komt ons wel bekend voor. In Florida hebben ze dit ook, maar hier is het wel wat kleiner.





De eerste attractie is de flight of the hippogrief. Zo hebben we de eerste rollercoaster erop zitten. Hoewel er hier eigenlijk bijna geen rollercoasters zijn in het park, ter vergelijking in Orlando. Daarna wandelen we naar de Upper Lot voor de Tram Tours. Deze attractie is de meest populaire van het park. Er zitten meerdere attracties in verwerkt tijdens de rit.

We rijden langs de verschillende stages van Hollywood. Momenteel zijn ze Will & Grace aan het filmen. Niet dat de serie mij veel zegt. Ook the voice USA en andere series (waarvan ik de naam ben vergeten) worden momenteel gefilmd. Het meeste van de rit is buiten, maar na 10 minuten rijden we een donkere ruimte binnen. De 3D attractie van King Kong. Eigenlijk gelijkaardig met degeen in Orlando, maar hier overdrijven ze wel met Hollywood grootsheid. Daarna rijden we langs enkele bekende filmwagens en filmsets.


Dan ontstaat er helaas een technisch defect, waardoor we moeten wisselen van wagen. Hierdoor hebben we denk ik niet de volledige tramtour gekregen. Als laatste krijgen we de nieuwe attractie “the fast and the furious”, alsook in 3D 360 ° te zien. De meest grootste 3D – ervaring ter wereld (volgens Hollywood). Om 11u10 zijn we terug aan de roltrappen van de Lower Lot. Deze attractie duurde ook wel 50 minuten.



Hierna wandelen we naar de nieuwe walk-in attractie “The Walking Dead”. Een soort van zombiehuis waarin jezelf doorwandeld. We staan vooraan en gaan met tussenpauze in kleine groepjes naar binnen. Doordat we vooraan staan, zien we niet wat er op ons afkomt. Dit maakt het wel leuker, maar voor mij angstiger. Vraag mij niet waarom, maar ik leef mij teveel in met de serie. Gelukkig, heeft er geen enkele zombie ons te pakken en staan we levend terug aan de uit-/ingang.


Al snel ontmoet ik een oude Hollywoodlegende “I love Lucy”. Wat een zalige dame is mij dat. Ze eet heel graag onze belgische wafels en drinkt graag bier. Toen ik zei dat ik geen bier lust, moet ik verhuizen want ik hoor niet in BelgiĆ«. Goh ja, Amerika zou mij ook wel bevallen dan.

Daarna gaan we naar Despicable me of was het nu Minions attractie. Nuja ik kijk mee naar het voorfilmpje, maar eens ze de motionsickness vermelden pas ik toch wel even. En maar goed ook, want een vrouw is tijdens de attractie onwel geworden. De attractie is dan even stopgezet geweest. Dit heb ik van Tom te horen gekregen. Zelf liep ik wat rond in de souvenirshop en moest ik foto’s nemen van een koppel Chinezen met een uhm camera van 5.000 euro. Wat een zwaar ding dragen die de hele dag zeg! Buiten aan de attractie kunnen we nog de minions ontmoeten. Zalige beestjes!



Bij het wandelen naar de overkant, op weg om een frisdrankbeker te kopen (het is zo warm), zien we Dr. Emmett Brown. Hij komt naar mij en zegt: “ Great Scott, you made it!” Even vragen vanwaar we komen en dan een zalige foto. Op het einde zei hij nog tegen mij: “ I will see you in the future”. Zalig!


De figuren houden hier niet op, want nu zien we Shrek en Puss in boots op het plein wandelen. We gaan snel in de rij staan, want Donkey is hier ook aanwezig. Donkey had exact dezelfde stem als in de film en het gesprek ging als volgt:
Donkey: Hello, hey what are the two of you supposed to be? Are you married?
Tom: Yes, married
Donkey: And how long are you married?
Tom: 5 years
Donkey: Ooohh, 5 years and you keep on smiling
Donkey: where are you from?
Tom: Belgium
Donkey: ooohh, I like you’re waffles, beer, fries, chocolate
Jess: thumps up
Donkey: We will give this lovely people a nice picture



Na deze foto, kopen we een hervulbare drinkbeker en een lekkere chilli hotdog.


Om 13u begint er een show met speciale effecten, die ze gebruiken tijdens een filmopname. Zeer indrukwekkende en grappige show. Om 13u28 is de show gedaan en net ernaast, ligt de show “Animal actors”. We pikken deze show vlug mee en zien vele diertjes op het podium verschijnen.


Na enkele shows te bezichtigen, hebben we zin in een ijsje. We wandelen naar de Lower Lot (via 4 roltrappen naar beneden) voor een Ben&Jerry ijsje. Heerlijk fris, maar niet fris genoeg. Tom gaat eerst naar de Transformers en daarna hebben we nood aan wat water. Geen drinkwater, maar een beetje splashwater in de attractie Jurassic Park ride. Niet veel verschil met Orlando, misschien wel een kortere rit.


Vooral mijn linkerkant is nat, maar na 5 minuten in de zon is alles al opgedroogd. Met een temperatuur van 31 °C, voelen we ons in de woestijn (in vergelijking met de koude van vorige week). Tom gaat nog naar Revenge of the mummy ride. Ik pas, want deze is attractie is intensiever dan in Orlando. Hierdoor kijk ik even naar de show van de raptor “Zulu” en haar trainer.


We hebben gedaan wat we wouden doen en pakken de roltrappen terug naar boven naar de upper lot. We staan terug in de rij voor de tram tours. De wachttijd is nu wel langer dan deze ochtend. Na een goeie 30 min zitten we terug in de tram aan de linkerkant. De rit is quasi hetzelfde, maar zoals ik al dacht krijgen we nu meer te zien. Zoals het Bates Motel (serie van de jonge Psycho) en een echte boeiing voor filmopnames van vliegtuigrampen.



Helaas geen Hill Valley (het plein met de beroemde kloktoren van “Back To The Future”), wegens filmopnames. Terug boven wandelen we wat rond in de winkeltjes en genieten nog van de sfeer. Bij de Broomstick in Harry Potter, kopen we fish and chips. Ook een apple pie, maar die valt tegen.



Terug buiten is het al bijna 18u en wandelen we naar de uitgang. Niet te geloven dat de dag zo vlug voorbij gegaan is. We wandelen naar de Citywalk en nemen nog wat sfeerfoto’s. We wandelen in enkele winkels en filmen de gekste dingen.




We zoeken een bar om wat cocktails te drinken en iets kleins om te eten. Bij Margharitaville kopen we elk een lekkere cocktail met tortillas.  Heerlijk. Een jong meisje op hoge stelten, maakt voor mij een ballonnenkatje. 20u50 willen we nog een cocktail bestellen, maar de bar is net afgesloten.




We wandelen terug en drinken dan nog een cocktail bij Bubba Gump. Om 21u45 wandelen we naar de cinema en bestellen onze tickets voor de nieuwste Marvel “Spiderman”. We zitten helemaal alleen in de cinema. Zalig!


Hier blijft het dan ook bij, want de film stelt enorm teleur. Slechtste Marvel film ooit. Niet waard om in de collectie te hebben, zelfs de kortere rol van Iron Man stelde teleur. Om middernacht sluiten we ons bezoek af met een Angel?


weer: zonnig, 31 °C

Video from our day at Universal Studios Hollywood! Enjoy and stay tuned!



donderdag 28 september 2017

Day 24: A not so interesting day in LA

Dinsdag 26 september

Vandaag houden we een rustdagje. Hoewel we reeds om 7u30 wakker worden door het schooltje hier verderop. Ja, isolatie in huizen kennen Amerikanen niet. Terwijl Tom een ontbijt gaat halen en klaarmaakt, werk ik de blog bij voor een aantal dagen. Daarna maakt Tom zijn koffer al klaar, zodat we dit niet meer op het laatste moment moeten klaarmaken. Rond 14u wandelen we van onze vakantiewoning naar de Sunset Boulevard. We wandelen via Echo Park. Een niet zo mooi parkje met deels dor gras en de andere kant groen.


We wandelen naar de Sunset Boulevard waar we in de verte het Hollywoodbord kunnen bezichtigen. Voor de rest stelt het hier niet veel voor. Er zijn enorm veel koffieshops, wel 30-tal. Na een lange tijd te wandelen, nemen we de bus terug tot Echo Park. Van hieruit is het niet meer ver tot de vakantiewoning. We bestellen pasta online om te laten leveren. Zo hoeven we niet meer met de auto weg te gaan, want er is niet veel parking in de straat.


Tijdens het eten kijken we nog naar de Timtracker en Homemadewanderlust op Youtube. Terwijl Tom naar een serie kijkt, werk ik verder de blog bij tot waar de vermoeidheid toeslaat. Morgen gaan we onze laatste volledig dag tegemoet in Universal Studios. We zijn benieuwd.


Weer: zonnig, 29 °C

woensdag 27 september 2017

Day 23: When Mountains meets the ocean again

Maandag 25 september

De laatste kampeernacht is goed meegevallen. Totaal geen koude gehad en volledig uitgeslapen ben ik om 7u wakker. Tom komt enkele minuten later ook wakker. Zoals beloofd een foto van onze laatste camping.


We breken de tent voor de laatste keer af en zoals vorig jaar past hij netjes in de tentzak. De auto ruimen we volledig op en hierna vertrekken we rond 8u van de camping. We stoppen aan het laatste VC van de reis, waar Tom nog een t-shirt koopt. We hebben beiden honger en net buiten het park zien we een winkeltje met een ontbijtbar. Hier smullen we van een lekker ontbijt.

Daarna is het reeds 10u en verlaten we de mooie bergen. Beiden met een spijtig gevoel, maar we hebben drie fantastische weken achter de rug. We stoppen nog een paar keer voor een laatste blik op de bergen, die hierna steeds verder liggen op de weg. Wat een prachtig schilderijtje.


De volgende uren zijn zeer saai, waardoor ik reeds in de auto mijn verhalen bijschrijf voor de blog. Het landschap verandert in een dorre omgeving. Eens we terug op de Highway 101 zitten, zien we terug de mooie oceaan. We stoppen voor een uitzicht, waar je wel eens otter kan zien. Er staat uitleg over de vroegere handel hier. Vele zeeotters zijn hier afgeslacht voor het geld! Een hagedis zit rustig langs de kant en probeer een foto te nemen. Ineens springt die op mijn schoen!! Bijna op mijn been. Keihard ben ik geschrokken!


Vervolgens tanken we en eten iets klein bij de McDonald's, een kleine 40 minuten voor de kust van Santa Barbara. Om 15u30 zijn we in Santa Barbara, waar we een kleine wandeling maken aan de oceaan.



Een lieve kleine puppy komt aangelopen en springt van geluk om hier te mogen rondlopen. Knuffeltje hier en knuffeltje daar. Lekker wat zand, kijken naar de golven en nog eens een knuffel. Wat een lieverd!!



Terug aan de parking, rijden we nog naar de pier van Santa Barbara. Hier wandelen we een beetje rond, ijsje eten en winkeltjes bekijken. Het valt ons op dat het personeel, hier niet zo vriendelijk is.




Na een goed uur rond te wandelen, rijden we weer verder naar onze bestemming in Los Angeles. Hier hebben we via airbnb een vakantiehuisje in Echo Park geboekt. Hopelijk is het aanwezig zoals beschreven, want ik heb al veel slechte ervaringen gelezen met airbnb. Een hotel wouden we niet kiezen, omwille van het lawaai. Het is enorm druk op de freeway, LA is dan ook de grote stad. Met 8 banen naast elkaar, rijden we door de drukte van LA. Links invoegen, rechts invoegen, zonder lichten rijden, geen pinkers, camions die inhalen. Alles is mogelijk! Man, we krijgen er stress van. Oef, nog een 15 minuten en we zijn er. We rijden langs een buurt met veel daklozen. Uiteindelijk komen we in een residentiele wijk van Echo Park en dit via de Baxter Street. Het is uiteraard al donker en bijna 20u, maar die baan ziet er toch wel steil uit! Geraken we hier wel omhoog! Eens omhoog, zien we de straat niet naar beneden! Wtf! Steil, steiler, steilst, we zitten op een coaster! De GoPro heeft dit allemaal gefilmd, ook mijn geschreeuw. Hieronder kan je al een voorproefje zien van deze blijkbaar 4de steilste straat van Amerika. 


We komen aan bij onze bestemming, dat we eerst niet meteen vonden door de gps. Gelukkig na even zoeken (straatverlichting is niet aanwezig), vinden we het huis van de eigenares. Ze brengt ons naar de vakantiewoning en alles ziet eruit zoals op de foto's. Wel verschrikkelijk warm binnen, maar het zou moeten afkoelen tegen de avond. Er is ook een ventilator aanwezig. Ze vertelt ons over de mogelijkheden in de omgeving. Blijkbaar is ze afkomstig uit Frankrijk en woont al 12 jaar in Amerika. Oh, en mijn munten zijn gearriveerd!!


Na de rondleiding en verwelkoming laden we de auto uit en rijden nog naar de Panda Express voor ons avondmaal. Ik zet de foto's op de laptop en werk de blog nog even bij. Rond middernacht is het dan ook tijd om te gaan slapen. 

Weer: zonnig, 10 - 30 °C
Wildlife: hagedis, eekhoorns
Hiking: 5 km