Woensdag 13
september
Vannacht
hebben we beiden niet goed geslapen. De matras was te slap geworden. Ook
draaiden we continu van kant, waardoor we elkaar steeds wakker maakten. Om 5u30
is Tom opgestaan voor de zonsopgang aan Trillium Lake met uitzicht van Mount
Hood.
Ik was
helaas te moe, mede door het pilletje en het slecht slapen. Om 7u45 is Tom
terug aan de tent en probeer ik zelf ook op te staan. Het is enorm koud!
Vannacht was het ook reeds afgekoeld, waardoor Tom slecht sliep. Ik vraag mijn
koffer te geven, waarop Tom iets te enthousiast de koffer aan mij gaf. Aiiiiii,
recht op mijn slecht been! Hier was ik even niet goed van. Tom natuurlijk ook
niet, want het was per ongeluk. Eind goed, al goed, sta ik op en rijden we rond
8u30 naar de Timberline Lodge. Hier hebben ze aan de voorkant van het hotel,
The Shining gefilmd.
We wandelen
wat rond in het hotel en zien de mogelijkheid om hier te ontbijten. Er is keuze
uit koud ontbijt of buffet met warm ontbijt. We kiezen voor het buffet en
krijgen een mooi tafeltje toegewezen. Onze tafelverantwoordelijke is een wat
suffe kerel, waaraan we alles zelf moeten vragen. Zoals bij de koffie om ons
wat melk te bezorgen. Het ontbijt zelf was zeker niet slecht en heel veel
keuze. Belgium wafels waren ook van de partij, die ik zelf maakte voor ons.
Rond 10u
wandelen we naar buiten en maken ons klaar voor de wandeling naar Mount Hood.
Alle hikersspullen, voldoende water, zonnecréme en wandelstokken gaan mee. De
grote verrassing voor mij is dat deze wandeling “ Paradise Park Loop trail” een
stuk van de PCT is. Wat is nu die PCT? PCT staat voor de Pacific Crest Trail.
De wandeling start aan de grens van Mexico en loopt tot de grens van Canada
(bij de North Cascades). De wandeling gaat via California – Oregon en
Washington en is ruim 4.265 km lang. Nu gaan wij een mini-stukje hiervan
wandelen. Gelukkig is mijn been beter dan gisteren.
De PCT-hikers
hebben wel geen geluk, want deze wandeling is gesloten voor het lange stuk
langs de Columbia River Gorge. Uiteraard door de bosbranden is deze sectie
afgesloten. Ook wij zelf gaan een korter stuk moeten wandelen, wegens veel
hinder (bomen) op de weg. Jammer, mijn kans om Dixie te ontmoeten zal hier niet
gebeuren. Dixie (haar echte naam is Jessica), this one is for you!
De wandeling begint met afdaling en het invullen van een vergunning. Al snel werpen we een eerste blik op Mount Hood van dichterbij.
We wandelen door een dun laagje zand, wat aangenaam is om te wandelen. Aan de andere kant zien we Mount Jefferson. Ook een mooie berg om te bewonderen vanuit de verte.
Wij wandelen uiteraard verder en dalen steeds verder af. Vervolgens komen we aan het stromende gletserwater waarbij we over twee stambomen wandelen. We wandelen langs de stroming naar de waterval. Laten we deze waterval, maar Mount Hood Falls noemen.
Het is hier
enorm rustgevend en mooi. Mijn stoeltje is mee, zodat ik kan genieten van de
zonnestralen op mijn huid. Tom gaat nog wat dichter bij de waterval, maar ik
blijf bij Teddy.
We eten elk
een croissant en twee snickers. Heerlijk, maar we moeten nog terug. Deze keer
is heel de wandeling bergop. Hij staat ook als een moeilijke wandeling
genoteerd en dat is zeker terecht. Klimmen en blijven klimmen, maar met mooie
uitzichten.
Gezien
Mount Hood een skiresort is, hebben ze hier nog een apart gebouw met een
winkel. Hier koopt Tom een lokaal biertje en ik nog een speciale munt voor de
collectie.
Na zo een wandeling hebben we grote honger en rijden naar Government Camp voor een lekkere pizza. De pizza kopen we bij Ratskeller Pizzeria. Het is een leuke pizzeria met bar, waar we nog een lekkere cocktail drinken tijdens het wachten. Met de pizza gaan we naar Trillium Lake om ze hier op te eten met een geweldig uitzicht.
Na zo een wandeling hebben we grote honger en rijden naar Government Camp voor een lekkere pizza. De pizza kopen we bij Ratskeller Pizzeria. Het is een leuke pizzeria met bar, waar we nog een lekkere cocktail drinken tijdens het wachten. Met de pizza gaan we naar Trillium Lake om ze hier op te eten met een geweldig uitzicht.
Tom neemt
nog wat foto’s en ik schrijf de blog. Rond 20u gaan we terug naar onze tent en
de matras is goed plat. Tom ziet dat de afsluiting niet goed zat en blaast hem
opnieuw volledig hard. Misschien toch geen lek in de matras? We kijken verder
naar de film en de matras ligt prima. Het einde van de film zal voor morgen
zijn, want om 21u vallen de oogjes toe.
Weer: zonnig, 7 - 17 °C
Wildlife:
enorm veel eekhoorns
Hiking: 16 km
Prachtige berg! Had er voor één of andere reden berggeiten verwacht, maar dus geen gezien?! jammer, vind ze altijd leuk om te zien. De waterval is ook zo mooi <3
BeantwoordenVerwijderenHoe was dat biertje van de Amerikanen? Kon het tippen aan een Belgisch??
De meeste bieren zijn matig. Tom blijft proberen maar het zijn altijd slechte tot matige bieren. Geen berggeiten.
BeantwoordenVerwijderen