Dinsdag 19 september
Vandaag
vertrekken we richting Yosemite. Klokslag 9u is de auto ingeladen voor onze
volgende bestemming. De zon is terug aan het schijnen en de Tioga Road is open.
Here we come!
Zoals 5
jaar geleden passeren we Mono Lake. Ik herken het volledig. Het uitzichtpunt
met alle stickers langs de afbakening.
Vervolgens
komen we bij het begin van de Tioga Road. De weg is open, maar er is een sterke
wind. Bij iedere stop, vliegen de haren langs alle kanten. Door de wind is het
hier zeer koud.
We passeren
de campings, waar we normaal ene gingen uitkiezen. Het moet hier goed koud
geweest zijn vannacht met zo een ijswind. Er is voor morgen zelfs sneeuw
voorspeld. Brrrr, laat de zomer nog maar even duren. Hoewel, de eerste verse
sneeuwlaag super mooi is om te fotograferen. We zullen zien welk weer naar onze
richting komt. Nu zien we een heldere hemel.
Vervolgens
arriveren we in Yosemite National Park. Dit park hebben we reeds in 2012
bezocht, maar zijn er dan slechts een volledige dag gebleven. Benieuwd of we
nog veel gaan herkennen. We passeren langs Dog Lake (wandeling die we in 2012
gedaan hebben). Ja, dat herkennen we en hier had ik tijdens de wandeling een
hert gezien. Nu zien we er twee herten langs de weg staan. We houden halt bij
het eerste Visitor Center. Toch behoorlijk druk hier. We zijn weer vlug weg en
gaan wandelen bij Tenaya Lake. Eerst lunchen we op de parking. We eten onze
wraps van de Safeway, maar dan zie ik gewoon een vijs in mijn wrap! Bah,
gelukkig op tijd gezien. Dat is voor de vuilbak en eet enkel nog een croissant
en een snicker.
We starten
met de wandeling met weinig hoogteverschil. Niet veel volk tijdens de
wandeling.
Op het
strand genieten we nog wat van het zonnetje.
We wandelen
dezelfde weg terug naar de parking. Ineens zie ik iets groots wegspringen. Ik
zag een bruine schim, een groot hert komt tevoorschijn. Door de vegetatie heen,
zie je het hertje verder wandelen. Wij wandelen ook verder en zien minder volk
op de baan rijden. Teddy poseert nog eens mooi op de foto.
Een
volgende stop is bij Olmsted Point. Olmsted was de designer van Central Park in
New York. Hij heeft samen met John Muir ervoor gezorgd dat Yosemite en
Nationaal Park werd. Zij hebben de president, Theodore Roosevelt overtuigd om
de schoonheid van Yosemite te beschermen. Ook heeft hij zelf een deel van zijn geld
in het park gestoken, waardoor er nu een uitzichtpunt vernoemd is naar hem.
Hierna rijden
we door naar de Yosemite Valley. Tussen de drukte horen we meerdere
verschillende talen. We rijden rechtstreeks door naar de camping, Lower Pines.
De camping is trouwens volgeboekt. Bij de camping zit er niemand meer om in te
checken, hoewel het nog maar 17u50 is. We vullen een verklaring in, waarop we
akkoord gaan met de regels in verband met voedsel te stockeren. Aangekomen op
onze plek, zijn we verbaasd dat we deze plaats gekozen hebben. We weten niet
goed waar we de tent kunnen plaatsen. De picknicktafel verplaatsen we en na
lange twijfel, hebben we de juiste plek voor de tent. De ondergrond is ook
belangrijk, zo min mogelijk stenen is beter als onderlaag. Toch, vinden we dit
de minst mooie kampeerplaats van deze reis.
Hierna
rijden we naar Half Dome Village (vroeger Curry Village – hier gingen we in
2012 in een tent slapen, maar door een muizenziekte mocht dit niet – dan hebben
we een hotel buiten het park moeten boeken). We wandelen in het winkeltje, waar
Tom een leuke magnetische flessenopener ziet. Ijs hebben ze hier ook en dat
hebben we terug nodig voor onze coolbox. We gaan eerst iets eten in de lokale
refter, waar we rijst met kip in currysaus eten. Als dessert kiezen we voor een
stukje chocoladecake. Heerlijk en geen zwaar eten. Daarna halen we vlug wat ijs
en de flessenopener.
Om 20u zijn
we terug op de camping en is het nog wat te vroeg om te gaan slapen. We
wandelen rond op de camping en zien twee wasberen rondlopen. Vervolgens nemen
we gratis een shuttle om twee haltes verder af te stappen en sterren te gaan
bekijken. Oeps, ze stopt niet op de halte 21 en de volgende is al een eindje
verder om terug te wandelen. We rijden dan maar verder mee met de bus, waar Tom
nu King of the bus is. De buschauffeur roept ons bij een halte om af te stappen
en van hieruit te wandelen met een open vlakte tot de bushalte 11. Ok, laten we
dit dan maar doen. Op deze wandeling in de vallei zien we een heldere
sterrenhemel as far you can see… prachtig! De bushalte 11 wandelen we voorbij
en zien de halte 9. Daar stopt een andere buschauffeur, een oudere cowboy. We
zijn de enige op de bus en praten met de meneer. Het is zeer opvallend hoe open
sommige amerikanen zijn tegen toeristen. We weten dat hij twee weken verlof
heeft, tijdens de werkdagen woont in het park, buiten het park een appartement
heeft, al 35 jaar gescheiden is, momenteel sinds 35 jaar een relatie heeft en $16.000
op zijn spaarrekening heeft. Hij vroeg ook hoe wij leefden in België en was
onder de indruk van ons minumum verlof en % taks, ziektevoordelen. Hoewel al
die regels in België, niets voor deze meneer zijn.
Na deze
leuke babbel, arriveren we terug op onze camping. Morgen staan we om 7u30 op
voor een wandeling met hopelijk mooie uitzichten.
Weer: zonnig, 13 - 21 °C
Wildlife: 3
herten, eekhoorns, 2 wasberen
Hiking: 9,5 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten